Süleyman Seba: "Beşiktaş'ı özledim"

GATA´da tedavi gören ‘Efsane Başkan´ Süleyman Seba, maşaallah zımba gibi. Dostlarının bir an yalnız bırakmadığı Başkan, Beşiktaş´ına ve Boğaz´a kavuşacağı günü iple çekiyor. Fanatik Gazetesi'nden Oğuz Dizer yazdı:

Beşiktaş’ın ‘Efsane Başkan’ı Süleyman Seba, rahatsızlığı nedeniyle GATA’da yoğun bakıma alınınca; Necil Ülgen ‘FANATİK adına büyük başkanımızı ziyaret et’ dedi ve Sakaryalı büyüğümü görmek üzere yola koyuldum. Süleyman ağabeyin adeta ayrılmaz iki parçası Gaga Erol ve İlhan (Girişken) kardeşlerle iletişim kurdum. İlhan GATA’da, Süleyman Baba’nın baş ucundaydı zaten.

GATA Türkiyemizin yüz akı bir kurum ve Seba mükemmel bakılıyor. İnşallah eskisinden daha sağlam olarak yine dostlarının arasına katılacak. Hastane girişindeki askeri görevli daha camı açtığım anda “Sayın Seba’yı mı ziyarete geldiniz?” dediğinde, gülümsedim ve “Nereden bildiniz?’ diye sordum. “İstanbul plakasını görünce anladım, o kadar çok gelen var ki” dedi.

"ENDİŞE SEVİNCE DÖNÜŞTÜ"
Açıkçası endişeliydim. Süleyman ağabey, bir dostunun düğünü için gittiği Ankara’da rahatsızlanmış ve GATA’ya sevk edilmişti. Tabiri caizse ‘resmen direkten dönmüş’ şeklindeydi duyduklarım. Fakat odasına girip maaşallah ‘zımba gibi’ Başkan’ı görünce, bir anda endişenin yerini sevinç ve mutluluk aldı. “Sakal iyi olmuş Oğuz” dedi. “Yok be Süleyman abi, senin sakalın yanında benimki hava” cevabını verdim.

“Bırak hikayeyi, sakal traşı olmaktan yırtıyoruz işte” dedi. Acaba ‘traşı(!)’ sevmeyen, fuzuli her girişimden nefret eden bir başkan portresinin, bir nevi protesto biçimi olabilir miydi, Süleyman ağabeyin nurtopu gibi bembeyaz sakalları?’ Gülüştük.

"HEMŞİRE SİTEM ETTİ!"
Odada İlhan Girişken, Latif Ayaz ve eşi vardı. Bolca sohbet ve bir başka hasta ziyareti için ayrıldılar. Hemen arkalarından Ünal Erkan geldi. Biz devam ettik sohbete. Bu arada Özhan Canaydın’la görüştüler. Daha birçok dost aradı. Hemşire geldi, Seba’nın hiç sevmediği ilaçları tekrar verdi. Başkan “Yahu burada amma da sıkı bakıyorlar, hiç sekte vermeden kontrol var, ilaç var” derken, hemşire hanım gülümseyerek ilaçları verdi. Daha sonra sinirlendi Süleyman ağabey. ‘Mustafa’ filmi en az hastalığı kadar rahatsız etmiş. “Bu Can Dündar....” diye başladı ve bitirdi! Her telden konuştuk.

"KOVULDUK EY HALKIM"
“Beşiktaş’ı özledim. Buradan taburcu olunca, şöyle bir şey ederiz deniz kıyısında, iyi olur. Sonra söyle Necil’e, tam toplanacağımız gün şey etmesin, gelsin!” dedi. Bakırköy’den Beşiktaşlı dostlar geldi, daha sonra başka Beşiktaşlı dostları da geldi ve oda iyice dolunca “Süleyman abi, ben müsaadenizi alabilir miyim?” dedim. “Bana bak, kovulduk ey halkım demeyesin sonra” diye takıldı... ‘Yok be abi, Beşiktaşlılar çoğalınca kovulduk ey Galatasaraylılar derim”, diye cevap verdim.

Endişeli ve kafam karışık gittiğim GATA’dan mutlu bir şekilde ayrıldım. Süleyman ağabey maşaallah zımba gibi geliyor ve “Beşiktaş’ı özledim” diyor... Dostları da Boğaz kıyısında Efsane’yi bekliyor. Az kaldı...